ניגון אודה לא-ל

ניגון באידיש על הפיוט "אודה לאל" הולחן על ידי הרב אלחנן זאב קלאגסבאלד מחסידי באבוב. פעם עבר מישהו בליובאוויטש ושר הניגון והתקבל אצל הבחורים שם, ומאז היו שרים את הניגון בהתוועדויות. בשנת תשכ"ז הלחין ר' יחזקאל סופר גירסא חב"דית לניגון. הניגון 'אודה לקל' מופיע בסידור בית יעקב

אודות הניגון

הרב אלחנן זאב קלאגסבאלד שו"ב בטשעבין מחסידי באבוב חיבר מילים באידיש והלחין ניגון על בתים מהפיוט אודה לאל שחיבר ר' שמעון קסון ונדפס בסידורים. תוכן הניגון התחדשות הנשמה בקומה משנתה בכל בוקר, הודיה להשי"ת והגעגועים שלה למקור חוצבה.

פעם עבר מישהו בליובאוויטש ושר הניגון והתקבל אצל הבחורים שם, ומאז היו שרים את הניגון בהתוועדויות. הניגון היה אהוב אצל המשפיע ר' פרץ מוצקין, ר' מענדל פוטרפס ועוד. כמו כן היו שרים אותו בתקופת פוקינג ובבית הכנסת בתל אביב ברחוב "נחלת בנימין".

בשנת תשכ"ז חיבר ר' יחזקאל סופר גירסא חב"דית לניגון על געגועי החסיד לרבי.

מילות הניגון

המילים המקוריות בשפה העברית

פזמון: אודה לא-ל לבב חוקר, ברן יחד כוכבי בוקר,
ברן יחד, ברן יחד, ברן יחד כוכבי בוקר.

בית א

שימו לב אל הנשמה, לשם שבו ואחלמה,
ואורה כאור החמה, שבעתים כאור הבוקר. פזמון..

בית ב

מכסא כבוד חצבה, לגור בארץ ערבה,
להצילה מלהבה, ולהאירה לפנות בוקר.פזמון..

בית ג

עורו נא כי בכל לילה, נשמתכם עולה למעלה,
לתת דין וחשבון מפעלה, ליוצר ערב ובוקר. פזמון..

בית ד

ימצאה מקושטת, בטלית וטוטפת,
כמו כלה מקושטת, תמיד בבוקר בבוקר. פזמון..

בית ה

הנאמן בפקדונו, יחזירנה לו כרצונו,
איש לא גוע בעונו, ויהי ערב ויהי בוקר.פזמון..

בית ו

והחיו העניה, יחידה תמה ונקיה,
ואשר נפשו חיה, יזכה לאור הבוקר.פזמון..

אודה לאל לבב חוקר, ברן יחד כוכבי בוקר.

מילות הניגון כפי שהוא מושר באידיש

פזמון: געלויבט ביזטו, קודשא בריך הוא, דו ווייסט דאך וואס יעדער טוט אין הארצן קלערן.
איך לויב און דאנק, מיט מיין געזאנג, צוזאמען מיט אלע מארגן שטערן.

בית א

נעם דיר נאר גוט אין אכט, אז די נשמה די שיינע פראכט,
זאל נישט קומען צו קיין שאנד, ווייל זי איז א דימאנט א בריליאנט,
דו מוזט דאך וויסן דערפון, אז זי לייכט ווי די זין,
זיבן מאל מער ווי דער פרי באגין. פזמון..

בית ב

איר שטאם איז לויטער און ריין, פון כסא הכבוד אליין,
און מיט איר גרויסע ווערד, פלאטערט זי אויף דער ערד,
דארף מען היטן זי, ווי פון פייער און א ברי,
זי זאל שיינען און לייכטן יעדן מארגן פרי. פזמון..

בית ג

וואך פון שלאף אויף, און נעם דיר גוט אין באטראכט,
אז די נשמה גייט ארויף, אין הימל יעדע נאכט.
דין וחשבון יעדן טאג, מוז זי געבן איר זאג,
פאר דעם יוצר וואס האט באשאפן נאכט און טאג. פזמון..

בית ד

דער מענטש שפירט דאס גליק, ווען ער טוט דעם באשעפערס ווילן,
קומט די נשמה צוריק, באקרוינט מיט טלית ותפילין,
באצירט און באשיינט איז זי, ווי א כלה כמות שהיא,
שטענדיג אלעמאל אינדערפרי. פזמון..

בית ה

באגלייבט איז דער באשעפער און קראנט, מיטן משכון אין זיין האנט,
זי צוריק שטעלן ריין, ווי דער מענטש וויל אליין,
ער שטייט אויף פריש און געזונט, ער שטארבט נישט פון זיינע זינד,
ווידער א נאכט ווידער א טאג אצינד. פזמון..

בית ו

טוטס זיך טראכטן און קלערן, ווי אזוי די נשמה צו ערנערן,
אז די נשמה אליין, זאל בלייבן שטענדיג ריין,
ווייל דער וואס געט זיך די מי, ווי אזוי צו שוינען און היטן זי,
וועט ער זוכה זיין צום ליכט פון דערפרי. פזמון..

אודה לאל לבב חוקר, ברן יחד כוכבי בוקר.

גירסא חב"דית

בשנת תשכ"ה כתבו התמימים שלמה זרחי ויחזקאל סופר מילים חב"דיות על ניגון זה, המבטאים את געגועיו של החסיד אל הרבי.

אודה לא-ל לבב חוקר, לבב חוקר, לבב חוקר
ברן יחד, ברן יחד ברן יחד כוכבי בוקר

א.

עס ביינקט זיך מיר, צו זעהן דער טיר
וואו מ'גייט אריין צום רבי'ן אויף יחידות
זיך אויסוויינען דארט, און דערהערן א ווארט
פון רבי'נס א מאמר-חסידות

ב.

געלויבט ביסטו, אוי רעבעניו
דו פילסט וואס יעדער טוט אין הארצין קלערן
איך לויב און דאנק, מיט מיין געזאנג
אויף די נשמה וואס דו האסט געטאן בא מיר באלעבן

ג. (בניגון הפזמון:)

לאמיר זיך נעמען, האנט ביי האנט
און פארברענגען נאכאנאנד, מיט משקה און מיט בראנד
סטאוו יא פיטו, אוו פייאטניצו - און נייע זוריטשי חלאפטשי

ד.

ווייל וואו מ'גייט, און וואו מ'שטייט
א חסיד ווערט דאך קיינמאל ניט פארפאלן
דעם רעבינ'ס א בליק, און זיין הייליקן קוק
שלעפט ארויס פון אלע שטורעמדיקע כוואלן

ה. (בניגון הפזמון:)

לערנט חסידות און אברען, און נגלה ווארפט אוועק
וויל דער שליחות איז דער צוועק, דו שטיק ...
און אפילו אז מ'האט זיך באמאכט
קיין סאך ניט געטראכט, אפגעווישט און געגאנגען ווייטער

ו.

אוי, ס'לויפט די צייט, מ'פירט זיך ווייט
וואו זיינע מיינע תמימות'דיקע יארן
מ'ליגט אין א זאק, אין א באלעבאטישן פראק
מ'דארף ווידער אמאל, צום רבי'ן פארן

ז. (בניגון הפזמון:)

גיי זיך אויס צום רעבין צום טאטע, און שפירט זיך ווי א פיאטע,
און היט זיך "שמא יטה", פון דעם רבי'נס יחידות-הוראות
וייל אז מ'גיט זיך ניט איבער גאנץ, בלייבט מען א שוואנץ
און מ'שלאגט נישט אויס די הוצאות...

קישורים חיצוניים

• הניגון אודה לקל מושר עם המילים בעברית ובאידיש