חוש הציור: הבדלים בין גרסאות בדף

ווען איך האָב נאָר אָנגעהויבען צו ריידען, אַלס אַ קינד פון 3 יאָהר בערך, פלעגט דער טאַטע מיר פרעגן, וואָס געדענקסטו?9 — איך זאָל זיך מצייר זיין — האָב איך געזאָגט איך געדיינק דעם זיידן — מהר"ש נ"ע — ווי ער האָט געטראָגען 2 גאָלדענע קייטלעך אויפ'ן וועסט — כידוע שהמהר"ש נ"ע נשא תמיד 2 שעונים בכיסו — דעם ט"ק וואָס האָט אַרויסגעזען זיך פון וועסט, האָט דער טאַטע מיר געזאָגט אַז איך זאָל זיך דאָס מצייר זיין. ער האָט ביי מיר מפתח געווען דעם חוש הציור. אַז איך האָב געלערנט ביי מיין ערשטען מלמד ר' יקותיאל10 ודרכו הי' שאחר הלימוד פלעגט ער דערציילען סיפורי מעשיות שהי' בהם עניני הפלאה, שגם לגדולים הי' זה הפלאה ומכ"ש לילדים, פלעג איך זיך דאָס מצייר זיין. אח"כ למדתי אצל המלמד ר' ניסן11. וכמו"כ בכל ענין בלימוד דא"ח ציירתי לעצמי הענין. דער טאַטע האָט מיר אַמאָל געזאָגט: דער כח הציור האָט דיר געראַטעוועט. און דורכדעם איז ביי מיר נתפתח געוואָרען דער חוש הציור (עד שיש כמה דברים שהנני זוכר שאינני יודע אם ראיתי בעצמי הדבר או שזהו מה שציירתי לעצמי ממה ששמעתי){{הערה|[https://chabadlibrary.org/books/maharyatz/sichos/706-10/3/15/41.htm ספר השיחות אדמו"ר הריי"צ תש"ו עמ' 41]}}.